Vissen is in Polen ongelooflijk populair en de start van het seizoen is echt zo'n moment dat je niet mag missen! 1 en 3 mei zijn feestdagen wat betekent dat je op 2 mei zeker niet kunt gaan werken maar moet gaan vissen. In onze familie hebben we een lange traditie (al meer dan 25 jaar) dat ik de eerste dagen van het seizoen met mijn vader op snoek ga. Het meer waar we samen vissen is een ongelooflijke plek van 1800 hectare, vol met verborgenen stroompjes, verloren eilandjes en magische ondiepe zones. De meeste vissers richten zich op de oeverzones, de baaien, het riet en de lelie's waar je veel snoek met een gemiddelde afmeting kunt vangen. Maar met al deze commotie – je zou bijna denken dat heel Polen de eerste dagen van het seizoen gaat vissen – moet je het tegengestelde doen.
Dit meer is zoiets als mijn tweede woonkamer en ik ken enkele speciale, ondiepe stekken waar de grote snoeken bij voorkeur paaien. Hoewel de paaitijd al enige tijd voorbij is blijven de snoeken in deze omgeving om zich vol te vreten en dankzij de proteïnen weer op krachten te komen. De top van de school ligt nu ongeveer 3 meter onder het wateroppervlak, bedekt door begroeiing en vol met baars en andere lekkere vissen. Er rondomheen wordt het tot 15 meter diep en dat is de woonplaats van ontelbare brasems en voorns... de grote snoeken weten dat en je vind ze het hele jaar door op en dichtbij deze stekken.
Het water is glashelder en wanneer de zon schijnt en het windstil is moet je er zijn voordat de zon opgaat. Hoe zeggen we het zo mooi: “de morgenstond heeft goud in de mond”, of in ons geval “de morgenstond brengt snoek in de boot!”
Dit jaar vis ik met de nieuwe YURAI C 190-MH hengel en met de BC 2000HG reel, die voorzien is van een 0,14 mm gevlochten lijn. Omdat er op de stek die ik beviste erg veel begroeiing was, nam ik een lichte loodkop (5 gram) met een 10,5 cm lange G'Bump, maar zonder extra dreg. De truc was om de meest ondiepe plek aan te werpen, direct 3 tot 4 meter binnen te vissen, dan een stop van 3 tot 4 seconden te maken, weer binnen vissen, etc. Zo liep het aas in zaagtandmanier en volgde met toenemende diepte de bodem. Halfweg van de boot pakte een snoek mijn aas en op het moment dat ik de haak zette wist ik direct dat het een mooie vis was. De snoek wilde direct in de diepste begroeiing vluchten, maar kon het niet opnemen tegen de curve van de blank van de Yurai en het progresieve slipsysteem van de BC 2000. Onder deze omstandigheden en dankzij de perfecte timing van mijn vader met het schepnet had de snoek gewoon geen schijn van kans! Na een paar foto's zwom de 102 cm lange schoonheid terug naar het koninkrijk onder water om daar verder onrust te zaaien.
Hoe hoger de zon aan de hemel kwam te staan, des te moeilijker werd het vissen en de snoeken trokken zich terug in de diepte. Ik wisselde naar een 12 grams loodkop om de vissen te volgen en wist met de G'Bump nog een dikke 76er te verschalken. Het werd de laatste vis van de dag, maar aan de chagrijnige gezichten van de andere vissers te zien op weg terug naar de trailerhelling, had verder niemand succes gehad.
Meer nog dan de vissen die we vingen, had ik waardevolle tijd met mijn vader op het water doorgebracht en dat is onbetaalbaar!
Dank je wel G'Bump!
Radek Bitowt