Het eilandcomplex van Cergy was de laatste locatie voor het nationale Franse kampioenschap FFPS 2016. Voor de Pro Elite en de Challenger vissers was alles nog mogelijk. Eerstgenoemden vochten voor het podium en de anderen voor een plek in de fel begeerde Pro Elite divisie. Als leider in de Pro Elite divisie had ik slechts 2 punten voorsprong op Tom Bontempelli en dat betekende dat wanneer ik niet in de top 3 zou eindigen, hij de titel zou kunnen behalen. Het beloofde een hard gevecht te worden, want Tom is een kei op baars en Cergy is een echte hot spot voor de baars. Wanneer we beiden niets zouden vangen, lagen onze achtervolgers op de loer om de titel te pakken. Ik had dus maar één gedachte: om zo veel mogelijk gestreepte duivels vangen!
Mijn materiaal voor deze wedstrijd bestond uit 2 baarscombo’s: de STREETFISHING S-210 ML hengel, FINESS BRAID in 0,065, ICE FLUOROCARBON in 0,17 en de IRON-T S-210 ML voor het dropshotten met 3,5 tot 14 gram zware dropshot druppelloodjes van Gunki. Dit lood is dankzij de matgrijze afwerking geweldig en om 2 redenen hebben deze mijn voorkeur boven glanzend lood: de vis schrikt er niet van, ook niet wanneer je langere tijd op dezelfde stek blijft vissen en de vis wordt niet afgeleid van het kunstaas. Voor het dropshotten koos ik voor de GUNKI TIPSY en KIDDY, voor de 7,5cm WHIZ en V2IB wanneer een zwaardere montage nodig mocht zijn, anders zou ik ze nog kunnen monteren aan loodkoppen. Voor het geval dat de snoek wilde meespelen had ik nog een STREETFISHING S-210 MH bij de hand!
Hengel GUNKI IRON T en DROPSHOT DRUPPELLOOD
Na de verplichte briefing (waar te vissen, regels, etc.) konden we eindelijk onze plek aan de oever innemen. Op het moment dat iedereen zich langs de oevers verdeelde kon je de diverse strategieën herkennen en ook op welke vissoort men het had gemunt. Ik ging naar een stek aan het meer waar de wierbedden niet zo dicht begroeid waren en ik een goede gelegenheid zou hebben om het talud en de diepere zones te bevissen. De kerkklok in het dorp luidde om 8 uur en het kunstaas begon te vliegen! De klok was nog niet verstomd toen ik mijn eerste baars van de dag al in het net had. Dat was een sterk begin en ik was een beetje verbaasd dat de stekelridders al zo vroeg op de dag actief waren. Tegelijkertijd was het de bevestiging dat ik voor de juiste tactiek had gekozen! Twintig minuten later landde ik mijn tweede baars. Als het tempo zo zou blijven, stonden mijn kansen om aan het einde boven op het podium te staan heel goed!
Verspreid langs het meer kon je deelnemers horen roepen, maar het was onmogelijk of ze schreeuwden van vreugde of van ontzetting! Na een tijdje – en met wat rondvragen – bleek het zo te zijn dat nogal wat deelnemers baars hadden gevangen en – gelukkig voor mij – de snoeken waren gemist. Er kwam wind opzetten en het aantal aanbeten werd minder en minder en het leek of ik alleen nog maar ondermaatse baars kon vangen. Om de grotere vissen te lokken schotelde ik de kleinere vissen veel te groot aas voor en de oproer onder water leidde ertoe dat de grote vissen kwamen. Ik loste twee snoeken en ving 2 fraaie baarzen. De grootste verloor ik bijna omdat het dropshotlood tijdens het drillen tussen de stenen vastraakte. Ik kon het niet riskeren om deze vis te verliezen, dus verlengde ik mijn STREET HANDLE NET 240 tot bijna maximale lengte en landde de vis 2 meter onder water! Eenmaal in het net trok ik hard aan de lijn om het lood af te breken en tilde het net zo snel ik kon uit het water… het functioneerde!
Tom Bontempelli stond niet ver van mij weg. Ik wist dat hij ook 4 baarzen had gevangen. We benutten elke seconde aan vistijd en we moesten beiden naar de check-in sprinten om voor het signaal binnen te zijn! Tijdens de pauze bleek dat er een aantal deelnemers waren met 4 vissen, maar dat ik met enkele centimeters voorsprong aan de leiding ging. Er was slechts 1 snoek in de ochtend gevangen, alle andere gevangen vissen waren baarzen.
Team Carna 95 Club bood ons een geweldige maaltijd aan en we konden onze accu weer opladen. Ik benutte deze pauze optimaal en bracht mijn materiaal op orde en verving alle onderlijnen. Ik kon het me niet veroorloven om vis te verliezen. Het signaal klonk en iedereen sprintte weer naar zijn stek en concentreerde zich op het vissen. Op dat moment kon iedereen de wedstrijd nog winnen. Ik moest een half uur wachten voordat ik de eerste baars in mijn net had. De beste methode in de middag was om heel langzaam en kalm te vissen, het aas regelmatig te wisselen en om super geconcentreerd te blijven. Op deze wijze wisten mijn co-visser en ik elk 2 baarzen te vangen. Mijn kaart was vol en ik was dolgelukkig dat ik het seizoen met zo’n resultaat kon afsluiten. Andere deelnemers hadden ook vis gevangen, maar niemand had er – mede door lijnbreuk en geloste vissen – meer dan 5. Het was niet eenvoudig geweest, maar ik werd eerste voor Thierry N’Guyen en mijn vriend van Illex, Thomas Gasnier. Geweldig gedaan, jongens! Met deze derde overwinning kroonde ik mezelf tot Frans kampioen!
Een dikke felicitatie ook voor de geweldige resultaten van de Challengers en een hartelijk welkom aan de besten die nu tot de Pro Elite divisie behoren.
Voor het vierde jaar op rij wist Team Carna 95 Club de titel voor teams te winnen!
Een woord van dank aan alle vrijwilligers van Team Carna 95 Club voor dit prima georganiseerde evenement en aan alle clubs die evenementen tijdens het kampioenschap van 2016 hebben georganiseerd.
Dank ook aan Jérôme Riffaud en Frédéric Jullian voor hun ondersteuning, vertrouwen en het geweldige materiaal dat ze hebben ontwikkeld!
Tot gauw en wanneer je vragen hebt, neem dan contact met me op via de officiële Franse Facebookpagina:
Jérémy Séguin
